Ես վախենում եմ.
Անցող օրերի թվից կծկվում .
Չեմ ուզում քեզ մոռանալ
եթե մոռնամ կնշանակի
թե ներել եմ քեզ.
և դա վերջն է .
ես չեմ ուզում ներել քեզ.
չեմ ուզում որովհետև
ներում են վերջում .
Իսկ անցնող օրվա
ամեն վայրկյանի հետ
ներում եմ .
Ներում եմ
որովհետև հասկանում եմ քեզ.
իսկ ես չեմ ուզում հասկանալ քեզ .
ուզում եմ որ գաս
որ տեսնես
որ զգաս
որ կամ
սպասող կայարանի աթոռին նստած
սպասում եմ գաս .
չեմ եմ ուզում գաս ու ես չլինեմ .
կան կիսատ խոսքեր որոնք խրվել են
չեմ ուզում դրանք երբևէ բուժվեն .
որովհետև առանձ այնել
կյանքում ամեն բան
ու ամեն ինչ
կիսատ է մնում .
ուզում եմ գաս
որ հրաժեշտ տանք
կուշտ խոսենք .
որ քո դեմ
քո առաջ
քեզ ներեմ .
Վախենում եմ .
որ գաս այն պահին
այն տարում
երբ այլևս մոռացած կլինեմ
ու ներած կլինեմ քեզ .
չեմ ուզում .
չեմ ուզում քեզ էլ
կորցնել անցյալում .
պահերը ծրարել եմ
կապկպել պինդ
ու թաղել հեռու .
քեզ չեմ ուզում ծրարել .
որովհետև ասելիք
խոսքեր կան լիքը .
որ խեղդում են .
ազատ չենք մենք
որքանել հեռու կա
հեռավորություն կա
ազատ չենք մենք
կպածենք իրար .
Վախենում եմ
ամեն օրվա անցնող վայրկյանից
որ կմոռանամ քեզ
կներեմ
ու կանցեմ առաջ .
վախենում եմ
որ կգաս անտեղի պահի
երբ քեզ չեմ սպասի .
վախենում եմ .
որ կմոռնամ քեզ .
ու չեմ հասցնի
քո դեմ
քո առաջ
քո ուսերին հենված ներել քեզ .
Չէ որ
ոչ ես
ոչ դու
ոչ մեր սերը օդում կախված
արժանի չեն դրան.
վախենում եմ
մոռանում եմ քեզ ...
վախենում եմ
ներում եմ քեզ .
Չէ որ դու արժանի չես դրան
ոչ էլ ես .
